Πως να κάνεις μία νέα αρχή!

Αν θέλεις να κάνεις μία νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα, να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο, να μάθεις κάτι καινούργιο ή να κάνεις το επόμενο βήμα στη ζωή σου και παρόλα αυτά νιώθεις ότι, κάτι σε κρατάει πίσω, το άρθρο αυτό θα σου δώσει τρεις τρόπους τους οποίους μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις από σήμερα για να κάνεις αυτό το επόμενο βήμα.

Για ποιο λόγο αυτό το κάτι μας κρατάει πίσω και τι είναι αυτό το κάτι το οποίο μας κρατάει πίσω; Αρχικά, ο εγκέφαλός μας είναι ένας Super υπολογιστής για τον οποίο κανένας δεν μας έδωσε εγχειρίδιο χρήσης. Το εργοστασιακό πρόγραμμα αυτού του σούπερ υπολογιστή είναι να μας κρατάει ασφαλείς και να μας κρατάει μακριά από τις απειλές. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να μας βοηθάει να πετυχαίνουμε τους στόχους μας και να είμαστε χαρούμενοι αλλά αντιθέτως η βασική του λειτουργία είναι να κάνει τα απολύτως απαραίτητα και να μας κρατάει ασφαλείς, να μας βοηθάει να επιβιώνουμε. Και αυτό πρέπει να το δεχτούμε.

Αν εμείς δεν ξέρουμε πώς να σκεφτούμε συνειδητά, να κάνουμε συνειδητές επιλογές, να παίρνουμε συνειδητές αποφάσεις και να πράττουμε συνειδητά και αφήνουμε τον εγκέφαλό μας να τρέχει στον αυτόματο, τις περισσότερες φορές θα διαλέξει την εύκολη λύση η οποία θα μας βοηθάει να επιβιώσουμε.

Γιατί; Διότι, από τα πρωτόγονα χρόνια, όταν ο άνθρωπος των σπηλαίων έπρεπε να βγει από τη σπηλιά του για να κυνηγήσει και θα έπρεπε έτσι να αντιμετωπίσει πολλές απειλές και πολλές δυσκολίες, ο εγκέφαλος προσαρμόσθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να τον κρατάει ασφαλή και να ψάχνει διαρκώς για απειλές. Εμείς δεν έχουμε τις ίδιες απειλές στη ζωή μας. Δε φοβόμαστε μήπως μας επιτεθεί κάποιο άγριο ζώο, δε φοβόμαστε μήπως πέσουμε από κάποιο γκρεμό, γιατί ζούμε σε έναν ασφαλέστερο κόσμο σε σύγκριση με τότε. Παρόλα αυτά, το εργοστασιακό πρόγραμμα που τρέχει ακόμα και τώρα, ο δικός μας εγκέφαλος, είναι το ίδιο με τότε. Προσπαθεί να μας κρατήσει ασφαλείς και μακριά απ’ τις απειλές.

Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για τον εγκέφαλό μας;

Η μεγαλύτερη απειλή για τον εγκέφαλό μας είναι το άγνωστο διότι, όλα όσα κάναμε μέχρι σήμερα μας έχουν βοηθήσει να επιβιώσουμε.  Γιατί λοιπόν, να μη συνεχίσουμε να κάνουμε ακριβώς τα ίδια; Ο εγκέφαλός μας λοιπόν λόγω ότι, φοβάται τόσο πολύ το άγνωστο, δημιουργεί μία φανταστική ζώνη άνεσης κατά την οποία πιστεύει ότι,  αν μείνουμε μέσα σ’ αυτή και κάνουμε όλα όσα γνωρίζουμε και όλα όσα ξέρουμε και όλα όσα έχουμε ξανακάνει πολλές φορές, θα είμαστε ασφαλείς. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι, όσο ψάχνουμε την ασφάλεια και όσο προσπαθούμε να  μένουμε σε αυτά που ξέρουμε για να μένουμε ασφαλείς, τόσο πιο δύσκολο είναι να επιβιώσουμε διότι ο κόσμος διαρκώς αλλάζει και πρέπει να προσαρμοζόμαστε σε αυτές τις αλλαγές.

Προκειμένου να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε πρέπει να κάνουμε κάτι το οποίο είναι άγνωστο σε μας. Πρέπει να μαθαίνουμε διαρκώς καινούργια πράγματα, πρέπει να βγαίνουμε απ’ αυτή τη ζώνη άνεσης, να δοκιμάζουμε κάτι καινούργιο, να βουτάμε στο άγνωστο και να γινόμαστε καλύτεροι.

Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν, για να αντιμετωπίσουμε το άγνωστο και να είμαστε ασφαλείς, είναι διαρκώς να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τα εμπόδια που θα έρθουν στο δρόμο μας.

Τι μας κρατάει λοιπόν πίσω απ’ το να κάνουμε το επόμενο βήμα;

Ο φόβος για το άγνωστο!

Πώς το αντιμετωπίζουμε αυτό;

Αρχικά πρέπει να δεχτούμε το γεγονός ότι, ίσως κάθε φορά που θα κάνουμε κάτι καινούργιο, κάτι το οποίο είναι νέο για εμάς, κάτι άγνωστο, θα φοβόμαστε, θα αγχωνόμαστε και θα νιώθουμε ευάλωτοι.

Είναι πολύ δύσκολο να αισθανθούμε άνετοι και έτοιμοι όταν πάμε να κάνουμε κ καινούργιο. Ιδιαίτερα αν οι συνέπειες αυτού του κάτι καινούργιου που πάμε να κάνουμε είναι μεγάλες. Όσο περιμένουμε να νιώσουμε έτοιμοι για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, μπορεί να περιμένουμε ακόμα και μία ολόκληρη ζωή . Γιατί ίσως δε νιώσουμε  ποτέ έτοιμοι.

Η καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσουμε είναι τώρα.

Ας δούμε  λοιπόν μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτό το φόβο και να κάνουμε το επόμενο βήμα.

 Ο πρώτος τρόπος είναι να σπάσουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε, αυτό το βήμα, σε πολύ μικρά κομματάκια μέχρι να φτάσουμε σε ένα τόσο μικρό κομματάκι το οποίο να μας φαίνεται υλοποιήσιμο. Δηλαδή, σπάμε το στόχο μας, σε τόσο μικρά κομμάτια που μας είναι εύκολο να κάνουμε το κάθε βήμα. Έτσι λοιπόν, τι συμβαίνει; Δε μειώνεται ο φόβος. Ωστόσο, επειδή είναι πιο εύκολο αυτό που θέλω να κάνω, νιώθω πιο θαρραλέος, νιώθω περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Όταν όμως το πρώτο βήμα που θέλουμε να κάνουμε είναι πολύ μεγάλο και εμπεριέχει πολύ μεγάλο ρίσκο θα το αποφεύγουμε.

Ο δεύτερος τρόπος είναι να μπούμε σε ένα κύκλο ανθρώπων ή να βάλουμε ανθρώπους στο δικό μας κύκλο, οι οποίοι κάνουν αυτό που θέλουμε να πετύχουμε και εμείς.

Για παράδειγμα, έχω αποφασίσει να πάω γυμναστήριο και παρόλα’ αυτά για κάποιο λόγο συνεχώς το αναβάλλω. Είναι λοιπόν, καλό, να βρούμε ανθρώπους που πηγαίνουν ήδη στο γυμναστήριο ή να βρούμε παρέα η οποία θέλει και αυτή να ξεκινήσει γυμναστήριο και να ξεκινήσουμε να το κάνουμε αυτό μαζί.

Διότι, σαν ομάδα θα είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας δυσκολεύει.

Ο τρίτος τρόπος είναι να βρούμε έναν άνθρωπο να μας βοηθήσει. Στο παράδειγμα του γυμναστηρίου που αναφέραμε παραπάνω, μπορούμε να πούμε ότι, θα βρούμε έναν personal trainer ή έναν άνθρωπο ο οποίος είναι πάρα πολύ καλός σε αυτό που κάνει, είναι συνεπής και μπορεί να μας βοηθήσει. Είναι καλό να βρίσκουμε ανθρώπους οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπα, ως μέντορες, ως coaches, ως σύμβουλοι γιατί αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν τη γνώση που θέλουμε να αποκτήσουμε, έχουν κάνει αυτό που θέλουμε να πετύχουμε και είναι εκεί για να μας βοηθήσουν.

Bonus tip

Όταν κάνετε αυτά τα μικρά τα μικρά βήματα, να επιβραβεύετε τον εαυτό σας. Συνήθως αυτό που είναι άγνωστο για εμάς και αυτό το οποίο αποφεύγουμε να κάνουμε, το έχουμε συνδέσει με πόνο, το έχουμε συνδέσει με κάτι δύσκολο. Αν όμως κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, επιβραβεύουμε τον εαυτό μας, σιγά-σιγά το σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου μας θα αλλάξει και θα συσχετίσει αυτό που κάνουμε με κάτι καλό.

Έτσι θα συνδέσει ευχάριστα συναισθήματα με το στόχο μας, με το επόμενο βήμα, με την αλλαγή.

Δε θα νιώσετε ποτέ 100% έτοιμοι ή τουλάχιστον σχεδόν ποτέ. Μη περιμένετε να νιώσετε 100% έτοιμοι για να ξεκινήσετε! Αντιμετωπίστε το φόβο σας.

Θάρρος δεν είναι ότι, δε φοβόμαστε, θάρρος είναι ότι, κάνουμε αυτό που μας τρομάζει. Φοβόμαστε δηλαδή και παρόλα αυτά το κάνουμε.